به گزارش قوچان خبر؛ در مسیر ترانزیتی قوچان -باجگیران ۵ کیلومتر مانده به شهر مرزی باجگیران، دره زیبا و بکر شمخال قرار دارد جایی که بهار و تابستان ، مقصد گردشگری بسیاری از عاشقان طبیعت و کوهنوردان از سراسر کشور است ، دره زیبای شمخال را اگر مروارید خراسان رضوی بنامیم اغراق نکرده ایم چرا که ارتفاع دیواره کوه ها که در طول هزاران سال بر اثر عبور رودخانه برش خورده است و از سوی دیگر چشمه ها و گیاهان کوهی و درختچه های این منطقه آن قدر مسحور کننده و زیباست که هر بیننده ای را به تحسین زیبایی این پدیده طبیعی وا می دارد.
به گزارش خراسان رضوی ، گردش در طبیعت و سفرهای گردشگری در شهرستان قوچان معمولا با گرم تر شدن هوا و از اردیبهشت بیشتر می شود و مناطق نمونه گردشگری از جمله دره زیبای شمخال توجه گردشگران را جلب می کند.امسال عزیمت افراد و گروه های طبیعت گرد و گردشگر به این دره بیش از پیش شده و تورهای گردشگری از نقاط مختلف به ویژه مشهد ، رونق و رواج بیشتری گرفته است. مشاهده تردد گردشگران به این منطقه ، همچنین توجه و تاکید استاندار برای افزایش سرمایه گذاری در دره شمخال ، در سفر اخیر وی به قوچان و بازدید از مرز باجگیران، موجب شد تا این بار موضوع گزارش ما به دره شمخال اختصاص یابد.
شمخال ۵ کیلومتر تا باجگیران
برای رفتن به منطقه شمخال ، شهر را با تمام سروصداها و هیاهوی شهری پشت سر می گذاریم و پس از پیمودن ۸۰ کیلومتر از قوچان در طول محور ترانزیتی قوچان- باجگیران با دیدن تابلوی روستای شمخال در سمت راست جاده و۵ کیلومتری شهر مرزی باجگیران از جاده اصلی خارج می شویم و پس از طی مسافتی کوتاه به روستای شمخال می رسیم که ورودی دره از همین روستاست. قبل از ورود به دره باید وسایل نقلیه را در قسمتی از روستا پارک کرد و سپس با بستن کوله پشتی و برداشتن وسایل لازم برای یک پیاده روی طولانی در مسیر دره آماده شد و حرکت را آغاز کرد. نام دره نیز برگرفته از نام روستای شمخال است. البته دره شمخال به زبان محلی و کرمانجی ، ” زو شمخال”گفته می شود که کوه های آسلمه آن را احاطه کرده است. معمولا برای پیمودن مسیر دره باید به صورت گروهی حرکت کرد که میتوان فاصله بین ۲۰ تا ۴۰ کیلومتر را همین طور طی کرد و در فواصل مختلف و قسمت های معین ، به استراحت پرداخت و شب را نیز با برپایی چادر یا استفاده از کیسه خواب به صبح رساند. در ابتدای راه و دو طرف دره ، دیواره های سنگی نسبتا کوتاه تری قرار دارد.پس از طی مسافتی کم کم آب های جاری از چشمه ها و شکاف دیواره ها ظاهر می شود که در بالاتر از این قسمت و پیوستن آب ها، نهری شکل گرفته و سپس تبدیل به رود می شود که خود موجب رویش درختچه ها و بوته هایی چون زرشک وحشی و… دراطراف رود شده است.
پس از کمی استراحت ، دوباره حرکت آغاز می شود.حالا آب رودخانه بیشتر و پوشش گیاهی و سرسبزی ها هم زیادتر شده است.
رایحه گل ها و گیاهان مشام را می نوازد.کم کم به منزلگاه دوم می رسیم که به اصطلاح محلی به آن “حمام” گفته می شود که در میان درختان گردو ، درختچه ها و بوته ها احاطه شده است.این مکان شبیه یک غار است که قطرات آب از سقف و قندیلهای آن می چکد.در کف آن نیز حفره هایی پر شده از آب روان و خنک است.
کبوترخانه از دیگر توقفگاه ها و غار تقریبا بزرگ تری است که درانتهای آن چشمه های جوشان است و آبی بس گوارا برای نوشیدن دارد. در مقابل این مکان ، دیوار سنگی بلندی قرار دارد که از دیگر جاذبه های شمخال است.
